Aal oavends weer ien t kringenlicht
van dij lanteernpoal
verschient zai dij heur jonk gezicht
nou vörm blift – wit ovoal.
Sumtieds, en mit zien ogen dicht,
zigt hai heur hailemoal,
mor mit dat hai hom schaarber krigt
verdonkert t beeld aingoal.
Hai stekt nog aaid ien t zulfde vel
of woakt e nou ook nachten
bie t schienlicht van gedachten.
Woarom? Kom gainent op bestèl,
en wat veur zin het wachten
astoe nait wais op wel?
Peter Visser (Kortenhoef, 1944) Uit: Dast doe dat ik – 90 laifdesgedichten.
Biografie Peter Visser.
