Aal tussen licht’ en duustre doagen
hinneweer, het draait, t verbiendt.
Lopen uren bennen versloagen
en gient die hum vannijs opwiendt.
Weer kommen gaanzen luchten splieten
as nou en loater en laang leden.
Ze roepen me, ik mag het wieten,
ik huuf doar niet aal bij te weden.
Tonko Ufkes (Zevenhuizen, 1958) Uit: Boeten, nog niet binnen (Stichting t Grunneger Bouk, 2019)
