t Schiensel van t loate licht
verboast d’ ogen ien mien gezicht.
Maineg lichtstroal zel vervoagen
achter joaren, moanden, doagen.
t Donker wordt opnij beschimpt
as de zun de dag beklimt.
De stried blift aiweglaank bestoan
tussen opkomst en weer undergoan.
Uut elk donker waast weer n dag
mit n troan en mit n lach.
Dag verschrompelt under volle moan.
Op en deel zel t aaltied goan.
Ids Vlieg
