Over twijstried ain gedicht moaken goan,
dat s makkelk zegd as doan.
k Heb bie mie zulf onnaaierd,
wèl het dat oet prakkezaaierd.
Woarom zel je mit ain in twijstried goan,
want din is t mit joen baide nog nait doan.
Dus twijstried mouten joe nait doun,
mensken hòl joen fatsoun.
Want, twijstried wat heb je der an,
doar komt nooit gain gouds van.
Want, woar twij strieden goan,
komt aaltied ain verlaizer oet van doan.
Dus, twijstrieder dou t moar allain,
din kin je t ook beter overzain.
Want, twijstried is aaltied ain verlaizer bie,
en dat is nait mooi, veur joe of mie.
Adam Voetman
Al is zes keer het woord ‘twijstried’ in één gedicht wel wat veel, de dichter speelt mooi met het twee en het één. Meteen de allereerste regel zet de toon van het hele gedicht en wat een vondst: “over twijstried ain gedicht moaken”.
