Wankel wazzen heur eerste stapkes,
toenhek wieder kon ze nait.
Doar aantou mog t wichtje wandeln,
t hek op slöt veurkwam verdrait.
Zat van heur bepaarkte wereld
kreeg dat wichtje op n dag
aigenhandeg t hekje open,
wat n gelok dat pa t net zag.
‘Gunkaant stroat, mien leutje laiverd,
in daipswale, k heb t zulf zain,
doar zit Ongeboren Roulf op boekje,
gript joe zomor stief bie t bain.’
t Kind begreep pas vief joar loater,
Roulf is opbedocht deur pa.
Niks gain schrik meer veur daipswale
want zai het diploma A.
Wia Jager (Meeden, 1944) uit Wedde schreef dit gedicht over een echte Groninger griezel.
