De meertmoand streektoalmoand is veur Fieke Gosselaar, streektoalconsulent en schriefster, n mooie aanlaiden om n poar vroagen te stellen aan n poar biezundere moakers oet Grunnen. In dizze reeks proat Fieke mit Willem-Tjebbe Oostenbrink van wel de nije dichtbundel Uutkomst in februoarie verscheen. En mit Marlene Bakker van wel op 8 meert heur nije singel ‘Zo-as beloofd’ verscheen en Fleur Nonnekes dij veur heur ofstuderen aan de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht de film Kon Minder moakte. Dizze moal n poar vroagen aan filmmoakster Fleur Nonnekes.
Je film ‘Kon minder’ is je afstudeerproject voor de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht. Wat wilde je graag over Groningen (en misschien ook wel aan de Groningers zelf) laten zien?
Toen ik eenmaal had bedacht dat mijn film over Groningen moest gaan, ging ik kijken naar wat er zoal werd verteld in film over Groningen. Ik zag vooral de calamiteiten hierin besproken worden. Ik wilde juist iets maken waar ik zelf veel behoefte aan had op dat moment: iets dat mensen laat ontspannen en met plezier laat kijken naar dingen die er allemaal wél zijn in het leven. Juist weg van drama, calamiteit en het donkergrijze stereotiepe beeld over onze provincie. Met een zuurstok-zoete middelvinger wil ik laten zien hoe mooi het hier is. Ik wil de rest van Nederland laten zien wat Groningen nog méér is. En ik wil de Groningers zelf laten zien waar ze allemaal hartstikke trots op mogen zijn.
In de film worden heel veel verschillende plekken uitgelicht. Kende je alle plekken of had je zelf aan bepaalde plekken ook specifieke herinneringen, waardoor ze zeker in je film moesten?
Zelf ben ik opgegroeid in Veendam en hadden we bijvoorbeeld bij het stadhuis gefilmd. In mijn herinneringen was daar altijd een jongen in zijn eentje op het plein aan het bmx’en. Op Facebook deed ik een oproepje en zocht deze jonge man. Binnen no-time gevonden en konden we het stadhuis filmen met hem op de voorgrond. Helemaal zoals ik het me herinnerende. Maar helaas heeft deze scène niet de laatste montage gehaald.”Kill your darlings.” Eigenlijk ben ik door deze film mij pas echt gaan interesseren in Groningen. Ik heb heel lang gedacht dat ik er niks te zoeken had als creatieveling. Maar dat was een misvatting. Ik kwam erachter dat ik heimwee had naar de rust en ruimte en juist in Groningen het beste tot creatie kon komen. Het Hoge Land sprak me zeer aan zoals je ook kunt terugzien in de film. Met de wierden en kromme weggetjes kan je zien en voelen hoe oud Groningen is en is de cultuur sterk voelen. Door heel lang rond te kijken in de provincie, kwam ik veel pareltjes tegen in locaties en in mensen. Mensen die ik zo interessant vond, dat ik ze een rol wilde geven in mijn film en via hen ook achter nog meer plekken en mensen kwam. Het was een zeer intuïtief maakproces en bijna elke stap bracht me weer iets moois.
In de film wordt ook t Grunnegs gesproken. Wat betaikent t Grunnegs veur die?
De Grunnegse Toal is voor mij een super duidelijke uiting van de Groningse cultuur. Op zoek gaan naar de ‘typische Groningse identiteit’ kan nog best moeilijk zijn (lees: immaterieel erfgoed). Maar de taal is overduidelijk in ieder geval een groot onderdeel. Je kan je zo mooi uitdrukken in het Gronings. Ik ben zeer zeker geen expert, maar als ik de paar woordjes Gronings die ik ken inzet, gaat dat altijd gepaard met een lach. Om iets lichter uit te drukken bijvoorbeeld of om ergens een grapje van te maken. Gronings is voor mij luchtigheid, understatements en humor. De titel alleen al. ‘Kon Minder’ zegt een Grunneger tegen je als het prima gaat. En prima is fantastisch! Waarom zou het beter dan ‘prima’ moeten gaan? Heerlijk! Zo bescheiden, puur en bovenal grappig.
Een beetje naar de toekomst: Ben je al bezig met een nieuw project?
Ja, jong! Ik ben apetrots dat ik geselecteerd ben voor de derde lichting van New Noardic Wave. Hierin mag ik met 8 andere Noordelijke regisseurs de komende maanden mij als maker en mijn ideeën verder ontwikkelen. We hebben net het eerste weekend achter de rug en heb nu al zoveel meer geleerd en een geweldige groep fellow filmmakers ontmoet.
Ik ga een plan ontwikkelen voor een korte fictiefilm. Kon Minder was een documentaire met fictie-elementen en liet ik vooral de mensen zichzelf spelen in mijn rooskleurige plaatje van Groningen. Ik liet Groningen en het toeval dus het woord doen. Nu ben ik erg benieuwd naar mij als fictie regisseur en schrijver en heb ik veel zin om personages helemaal tot in detail uit te denken.
