Doar ston n boer in ’t wiede veld,
de wind waaide om zien oren,
zien zörg ging oet noar ’t laand en stee
en noar zien winterkoren.
Zien pet ston zuver woaterpas,
zien vouten wat noar boeten,
zien aine haand haar e in buuts,
de aander kneep in kloeten.
Hai docht, ducht mie, aan hail veul waark,
hai ston mor stil te denken,
tot dat in deur van ’t kaarnhoes
zien vraauw hom ston te wenken…
Ik kon nait zain of hai ’t wel zag,
mor toch ging e noar hoes tou,
en laip zo achter koien langs
en keek es noar zien kaalfkou…
Hai schikte hier, hai struunde doar,
dou laip e deur noar veuren,
– wat blaike zun vol op ’t kamnet
in donkerbroene kleuren –
En noa heur zitten kreeg e pet
en schoof dij veur zien ogen…
a l l a i n veur God a l l a i n veur hom
het dizze boer zuk bogen…
Renko Sipkes (ps. van Eppo Scheltens) (1919, Meedhuizen – 2006).
Uit: De Nieuwe Damster Courant, Fa Ploeger en Zn., Appingedam)
Tijdens de zomermaanden verschijnt het Gedicht van de Week niet in het Dagblad van het Noorden.
