Het Gedicht van de Week is een gedicht van de Duitse schrijver en dichter Erich Kästner (Dresden, 23 februari 1899 – München, 29 juli 1974) vertaald naar het Gronings door Jan Siebo Uffen: Die 13 Monate / Moand nummer dattien.
Moand nummer dattien
Wel wil nou nait van n ekstroa moand òfwaiten?
n Reservemoand! Dij mog ‘elfember’ haiten.
Wel bloots t dozien kent, dij kent allain n stiege.
Mor hou zag t droet mit ‘dattien’ in de riege?
De boorders zollen bluien vol lentelinten.
Jasmien en stroekroos haren in d’zun verslag.
En appels kregen volle, vrizze tinten
bie noajoarsdag.
De sparren broken dìn mit witte zieden
tippuutjesmutsen oet de bozzen deur
en kochden op de maart van d’joargetieden
maaiklokjesfleur.
Adam en Eva leefden nog tevreden
en knovvelden knap op heur fioultjesstee,
net of gainain heur oet de Hof van Eden
verdrieven dee.
Joa, t koren was gòld en machteg de droeven.
We dreumden ons n pracht van k wait nait hou.
Dattiende moand, doe, dikke bloumentoeven!
t Joar let t tou.
Doe holdst stil ons gebedel in de goaten.
Verschienst ons voag. Nooit persies en akkernoat.
Der paast, we vrezen t, maank twaalf òlle moaten,
gain nije moat.
Kom, teun diezulf! Mit pure, vrizze klanken,
mit kleuren mokt van d’regenboog zien licht.
Geef ons de schat dij niks het mit de banken.
Doe swigst? Hai swigt.
De tied tikt deur. En t joar kent gain konkluzie.
En aal wat ter komt, was al laank bestoand.
Geduld, mien haart. n Allozie budt n illuzie.
Domt nuigt desember jannewoariemoand.
Erich Kästner
Vertoald in t Grunnegs
Deur Jan Siebo Uffen.
