Doar woonde in een hail vrumd land, ha, ha!
Een man mit iezelk veul verstand, ha, ha!
Gain aine kreeg ’t as hai gedoan:
Hai luit ’n aai op ’t tipke stoan.
Vivat, Columbus, hoezee! (bis).
Dij man — Columbus was zien noam —
Was in de zeevoart hail bekwoam,
Moar ’t ambacht, dat hai aigntliek dee,
Was laand ontdekken, noar men zee.
Vivat, Columbus, hoezee! (bis.),
’t Was op een Zundagmörn,
dat Columbus bie zien klokje zat,
Dou Spanjes keunink mit de tram
Noa kerktied even bie hom kwam.
Vivat, Columbus, hoezee! (bis).
„Dag luu!” zee hai. „hou gait ’t er eer?”
Columbus zee: „hail goud, meneer!”
„Jong,” zee de Spoansche keunink dou,
„Columbus, ik heb waark veur jou.
Vivat, Columbus, hoezee! (bis.)
Doe bist toch wied en zied bekind;
De zee, dat is joen elemint;
Zol toe veur mie Amerikoa
ontdekken kinnen? Zeg moar: joa!”
Vivat, Columbus, hoezee! (bis.)
Columbus zee: „Is ’t aanders nait?
Zoo woar, as ik Columbus hait.
Zoo’n raisien is mie krek noa ’t zin,
‘k Goa mit plezair ’t zeegat in.”
Vivat, Columbus, hoezee! (bis.)
’t Was kloar, hai haar gain rust of duur;
Hai gong vot weg, moar stopte ’t vuur
Eerst gauw nog in de roakeldob,
En trok de klokgewichten op.
Vivat, Columbus, hoezee! (bis.)
En doar gong ’t hin, hai haar gain vree,
Veurdat hai zwabberde op de zee;
Hal gong dou zulf aan ’t rouer stoan
En kwam doar mit gain stok vandoan.
Vivat, Columbus, hoezee! (bis.)
Zoo voarden ze moanden achteraln,
Moar naarns was nog laand te zain.
Het scheepsvolk ruip: „Wie goan weerom!”
Columbus zee: „dat nooit jandom!”
Vivat, Columbus, hoezee! (bis.)
En éndelk, noa verschaaiden week,
Dou zaagn ze doar ’n zwaarde streek.
„Laand!” ruip Columbus, „’k Wos ’t ja wel!”
Elk sprong van bliedschop oet zien veL
Vivat, Columbus, hoezee! (bis).
En, noa ’n oogenblikje aal,
Dou zetten zai de vout aan waal;
Ze keken eerst veurzichtig rond;
Vanzulf, men was op vrumde grond.
Vivat, Columbus, hoezee! (bis).
Columbus nam pestôl en dolk,
En ruip tou: „Hui, is hier ook volk?”
Dou kwamn hom minschen tegemout,
Moar allemoal zoo zwaart as rout.
Vivat, Columbus, hoezee! (bis).
Dou hai dat zwaarde volkje zag,
Dou zee e: ‘k winsch joe goien dag!
Bin wie hier in Amerikoa?”
En ale zwaarten ruipen: „Joa!”
Vivat, Columbus, hoezee! (bis).
„Juust!” zee Columbus, „’k mainde ’t aal.
Bin ie de negers bie gevaal?”
„Joa”, ruipen zai, „mien laive man,
Bin ie misschain Columbus dan?”
Vivat, Columbus, hoezee! (bis).
„Joa”, zee Columbus, „zoo is ’t krek”;
Dou wör dat zwaarde goud kant gek.
En ieder ruip: „Och laive tied,
Nou bin wie onze vrijhaid kwiet!”
Vivat, Columbus, hoezee! (bis).
Laurens Huizinga (22-02-1868 – 05-09-1891) Uit: Oude en nieuwe Groninger liederen, opgeteekend, verzameld en van enkele aantekeningen voorzien door P. Groen. (N.V. W.D Meinema Delft, 1930)
