Kom bokje bie t jonkje,
kom, kaalfke bie kou,
kom poeske mit tonkje
en snijwitte schou,
kom, eendjes van pluuster
oet schoel, aan de snuuster,
kom, kukenkjes klaain
nog waggel op bain,
kom, doefkes zo nuver
mit vittjes zo zuver!
Kiek, t gras is wel kold;
mor zun is van gold,
en t veujoar, t veujoar is nog biezunder,
dus roup ie: ”Schier nait?”,
komt dunder!
Bjørnstjerne Bjørnson (Kvikne in Noorwegen 1832-1910 Parijs in Frankrijk), vertaald door Jan Siebo Uffen (1942 Noordlaren). Het gedicht is onderdeel van de Peer Gynt suite van Edvard Grieg (Bergen in Noorwegen 1843-1907 aldaar). De tekst van de suite werd door Jan Siebo Uffen vertaald in 2001 als Geert Guut as Pronkjewail.
