As ik mor licht genog bin, mag k over
die lopen, mag ik, mien bloeske open
over die zitten goan, als ik mor licht
genog bin, nait te swoar.
Ik goa n dreumendrankje veur die kopen,
ik goa mien hoar doun op zien Frans;
Japanse ziede trek ik aan, mien handen
loat ik fiene daansen daansen.
Mien pen zel ik Oostindisch deupen, ik zel
van zinnen n zulvergoazen webke spinnen,
mien oam bielaangs dien ogen bloazen,
dien smoak verlengen mit zuite room.
Hebben dien duvels din nog aal nait
doan, ik bin n engeltje, ik bin van wind
en raag, n zummerdag, houdat t begunt;
ik bin t ja mor.
Nina Werkman (Bellingwolde, 1947) Uit: Wizzelbörg (Servo, 2009)
Elke week wordt der n gedicht kozen oet 200 joar Grunneger poëzie. Touglieks zel dit gedicht publiceerd worden ien t Dagblad van het Noorden, dinsdags op de pagina Grunnegs Goud.
