gaalmen van baangeghaid
kroepen mie deur de ströt
werelden van verdrait
scheuren mie deur de kop: –
blootsvouts schoef ik
over de zwaarte
akkers midden maank de
onsmoakeleke nacht
blief ik stoan, en wacht
op n taiken van genoa: –
wat mout ik nog,
wat kin ik nog
den leven rond t
middernachteleke uur,
bie t allaank oetdeufde
levensvuur? … –
Jaap Pijper (Appingedam, 1941-2004, Groningen). Uit: Krödde, Grunneger tiedschrift nr. 52, dec. 1994. Veur meer Grunnegs: www.cgtc.nl
