Simon van Hasselt (Siddeburen 1900 – Auschwitz 1943) was onderwijzer in Siddeburen op de school waar hij vroeger zelf leerling was. Later was hij hoofd van een school te Haulerwijk in Friesland. In 1941 werd hij door de Duitse bezetter van zijn taak ontheven in verband met zijn Joodse afkomst en werd hij hoofd der school voor Joodse kinderen in Groningen. Deze school werd in 1942 gesloten. Veel leerlingen, ouders en leerkrachten werden opgepakt en weggevoerd naar concentratiekampen.
Via Westerbork werd het gezin Van Hasselt gedeporteerd naar Auschwitz waar Simon, zijn vrouw Geertje en hun dochters Hermi en Sophia op 12 februari 1943 werden vergast.
Van Hasselt publiceerde anoniem of onder initialen vanaf 1928 tot 1935 in het bijblad ‘Ter Verpoozing’ van het Nieuwsblad van het Noorden eenvoudige Grunneger verskes. Op verzoek van de familie, die de herinnering aan hem wilden bewaren, redigeerde K. ter Laan deze gedichten (ingrijpend) tot de uitgave Dou de wereld nog mooi was (Van der Kamp, 1954).[JG]
Het gedicht ‘Druppende bloaren’.
Foto: www.joodsmonument.nl. Op de foto v.l.n.r. Simon, Hermi, Sophia en Geertje van Hasselt.
Bron: Nieuwe Groninger Encyclopedie (1999 Regio-Projekt Uitgevers)
