Dös miej de oagen too, ik blief diej zeen,
dös miej de oren too, ik blief diej heuren,
en zoonder veute loop ik op diej too
en zoonder moond kan ik diej nog bezweuren,
as miej de aarms ofhaks, krieg ik diej vaste,
met ’t herte en met miene haand . . .
Maaks miej ’t herte koald, ik krieg ’n kop as vuur,
en steks miej ’t herte in ’n braand
dan gef ik diej in mienen bloodsag duur.
Rainer Maria Rilke (Praag, 1875 – Montreux, 1926), vertaald door Anne van der Meiden (Enschede 1929 – Hellendoorn 2021). Uit: Sieben Nedersaksisch (Enschede, 2007). Deze bundel met vertalingen door Jan Glas, Marga Kool en Anne van der Meiden kreeg in 2008 de allereerste Streektaalprijs van Dagblad van het Noorden.
