Zun begunde mooi te schienen
op dij loate zummerdag,
zodat ’t leek of de haile wereld
weer van nijs te pronken lag.
Wind was stil en stil was ’t boeten,
was gain bladje dij bewoog;
lucht haar mooie blaauwe kleuren,
was zo wied, zo roem en hoog…
Luustern mos ik noa dij stilte
en ’t wör toun ook stil in mie,
want doar kwam wat hail slim kostboars,
in dij stilte stoef veurbie…
S.E. Evers-Geertsema (1899-1988) Uit: ’t Leven in verskes en vertelsels (Niemeijer, 1972).
Bio S.E. Evers-Geertsema.
Elke week wordt der n gedicht kozen oet 200 joar Grunneger poëzie. Touglieks zel dit gedicht publiceerd worden ien t Dagblad van het Noorden, dinsdags op de pagina Grunnegs Goud.
