Juli zaait zien doagen
aalaan dunner.
Dit liekt veuralsnog nog
n doodgewone waarme dag.
n Stiefblaauwe lucht mit
hier en doar
n oetplozen wolk.
Wel nou nog wacht…
Op zien vingers leert
n kiend tellen
ain, twij, drij, om loader
de duur van zien oadem
ien te schatten.
Ook dit joar gieren,
boven stad van stain
en zien zaachte greune plekken,
mit wied open bekken,
de vangers van zummer.
As t hom aal mor herhoalt,
is der vast
nog n dag te vergeven.
En nog n leven.
Oet Dubbel glas: alle gedichten