Haarst!
Oet grieze mörndampen,
nog omspikkeld deur de lampen,
schemert silo, hoogverheven,
en de witte woazems sweven
boven bulten sukkerbaiten,
doar de griepers overschaiten,
dij ien machteg grote grepen
aanval doun op vloot van schepen.
t’Oavend.
Ale lampen brannen!
’t Gloazen flat mit glènne wannen,
kwere dampen, gore kwaalm,
gieren, stampen, waarkpesaalm
macht van mensen en mesienen,
vuurwaark van verlichte lienen,
symfonie van ‘t hoogste soort,
aarbaidswil en aarbaids woord!
Dag en naacht zel dit nou duren,
duustre bulten, glènne vuren,
griepen en ien splinters splieten,
reugen, ien ain roam deur rieten
veur kristallen sukkerkorrels,
oet dij roege baiteworrels,
veur de leeftocht van ons volk
leef wie ien kampanjekolk!
Jan Boer (Rottum 1899-1983 Stad). Uit: Groningen, Cultureel Maandblad, 1962, bl. 22.
