OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Veujoarsgedou

Hai kikt om zok tou mit bladhaarke in d’haand. Inains n vrisknipt jongkerelskoppie over d’raande van schutten: ‘Ha, buurman. Weet u waar dat geluid wegkomt?’

‘k Zol t nait waiten.’ Hai wist achter zok: ‘k Leuf hier achter woaraargens komt t vot. Mor bie welke achterburen? Gain idee. Och, d’eerste waarme veujoarsdag, jong. Den kinst dat verwachten.’

‘De mensen krijgen allemaal de zomer in de kop,’ maint d’jongkerel. Hai perbaaiert zo Grunnegs meugelk letters in te sloeken. ‘Ze gaan hun gang maar, hoor. Maar ‘t is mijn muziek niet.’

Nederlaandse mitzingers dij makkelk hangen blieven. Van bronstege zeebonken en bootjevoarders en jonge vraauwlu, nuigend en nuver, dij veur aiweg uut t zicht blieven zellen van d’vèrre thuushoaven. Nachten van romantiek onder d’volle gloud van d’moane. Krougen van ieskold bier dat stroomt en stromen blift en van haide troanen om laifdesverdrait.

Jong vragt hou of e zien wilde stroeke t beste körtwieken kin. Hai het wel bouken van bloumen en vrumdsoortege planten, mor hai wordt der gain wies uut. Hai vertelt dat der lestsnachts bie hom inbroken is. Verongeliekt is e. Wel gaait nou in zo’n aarmoudeg buurtje as dit hier n aander wat ofstelen? Aal mitmekoar bezitten wie ja gain rooie sint. Dat hebben vaast gounent doan dij hier bekend binnen. Gounent mit n gebrek aan opvouden.

‘Wel stool nog mor van de rieken en gaf aan d’aarmen?’ wil e zien jonge buurman uutheuren. ‘Robin Hood?’

‘De VVD?’ zegt d’aander. Jong begunt der over dat e zien mooie fietse kwiet is, zien grasmaaier en zien elektrische hegeschere en nog wat fertuten. Zien buurman van roem zesteg schudkopt en vindt dit n woarschaauwen om zien aigen schuurtje in t vervolg nog voaker òf te sloeten as e der gain oge op het.

Meziek gaalmt over de toenen hèn en deur d’braandgaangen. t Gaait hom net as d’jongkerel: t hindert hom gain spier. Hai het zulf ook jonk west en onbezonnen. Zol de jeugd mor doun wat heur in d’kop komt en zok niks aantrekken van n aander? n Joar of wat achternkaander kwam n jonge, boarddroagende buurman, onverschilleg veurkomen, bie hom op n bepoalde dag in juli om te zeggen dat e volgende dag joareg wezen zol, soavends verziede kreeg en dat t doarom wel ais wat lewaaierg worden kon.

‘Gain punt, jong, hur.’ Achternoa vuil t aaltied tou. Gain wanklaank.

Hai lopt mit bladhaarke vot. Inainen is t moeskestil rondomheer. Vogeltjes loaten zok heuren van heur veurdailegste kaande. Den de stem van Ede Stoal: Mien Hogelaand. Indringend. Hai blift stilstoan en luustert. Rillens kroepen hom over d’rogge. Gaauwachteg zel e n proatje aanknuppen goan mit dij nije achterbuurman van n joar of vieventwenteg. Meschien is t aal nait zo’n roare vent.