Marlene Bakker en Broeder Dieleman treden aankomend weekend samen op tijdens festival Terug naar het begin. Tijdens het speciale duo-optreden bezingen Marlene en Dieleman hun geboortegrond in hun moedertaal, zoals eigenlijk niemand anders doet. Terwijl Marlene’s muziek klinkt als een rivier door het Groninger landschap, meanderend door de tijd; beluistert Dielemans laatste plaat als een muzikale verwerking van rouw over de teloorgang van het Zeeuwse landschap. Tijdens TNHB komen beide werelden samen, en delen ze hun overpeinzingen met het publiek in een openhartige voorstelling vol melancholie, verhalen en verlangens.
Marlene Bakker
“As n pad zo dudelk is, run ik zo haard as ik kin noar die.” Singer-songwriter Marlene Bakker zit vol verlangen, romantiek en… Oaventuren, zoals de titel van haar nieuwste album luidt. Het is haar tweede in het Gronings en de opvolger van RAIF (2018), dat haar de streektaalprijs opleverde, evenals shows op Noorderslag en Grasnapolsky, het voorprogramma van Daniël Lohues en twee theatertournees. Ieder loepzuiver nieuw lied laat zich luisteren als de tranentrekkende slotscène van een film. Melancholisch, menselijk, intiem en stevig in de Groningse grond geaard, reikt ze je de hand en vraagt ze je om met haar mee te rennen naar het festival Terug naar het begin, het liefst in slow-motion.
Broeder Dieleman
Sinds zijn debuut Alles Is IJdelheid uit 2012 geeft broeder Dieleman – het alter ego van Tonnie Dieleman – een onmiskenbare, mystieke draai aan zijn geboortegrond; liederen gezongen in Zeeuws-Vlaams dialect. De muzikale grenzen van Dieleman reiken verder dan slechts gitaar en stem: derde plaat Uut De Bron was bijvoorbeeld een fraai experimenteel werk waarbij geluidscollages, veldopnamen en melodieën samensmelten tot een meeslepend geheel.
Terug naar het begin
De naam van het festival, Terug naar het begin, verwijst naar de vroegste geschiedenis van Nederland, die het beste te zien is in het historisch wierdenlandschap van de gemeente Eemsdelta. In het Groninger landschap zie je nog duidelijk terug hoe vroeger de zee veel dichterbij was. Hoog en droog op de wierden vind je twaalfde- en dertiende-eeuwse kerkjes, zo karakteristiek voor Groningen. Dit uniek stukje Nederland is het ideale decor voor TNHB. De torens -die van ver al te zien zijn- wijzen het publiek de weg van de ene voorstelling naar de andere. Want verborgen in de oude Groninger kerken gebeuren mooie dingen: van betoverende muziek en ontwapende verhalen tot spannende kunstprojecten. Naast landelijke artiesten, is er ruimte voor nieuwe producties, jonge talenten, verrassende expedities en gastvrije dorpsbewoners.
